2020 je godina u kojoj je klupski život naizgled stao, no, izdanja sa ove liste deluju kao da iole dolaze iz alternativne slušalačke dimenzije i teško da bi se mogla svrstati u postojane univerzume standardnih plesnih doživljaja ; sa većim naglaskom na dekonstrukciju žanrova, teksturalno raskošne eksperimente, nepredvidljive zahvate, i duboko slušanje, predstavljamo vam 10 albuma koji su u prethodnoj godini ponajviše redefinisali kako smo doživljavali svet regionalne klupske kulture.
1.Kйr – Balčak (Disk)
U talasu nove modularne tehno senzibilnosti Bane Jovančević zauzima vrlo specifičnu poziciju i zvučni identitet, sa svojom neprestanom spremnošću da ovaj zvuk obogati sa sastojcima koji se iole ne bi našli na meniju ovdašnje standardne klupske ponude. Sa velikim slušalačkim iskustvom koje sabira iskustva iz vintažne i savremene elektronike i (opskurnog) world musica, na prethodnom izdanju ovaploćenom u višim astralima ezoterične Coil-Muslimgauze-ovske provencijencije, Balčak je subliminalno transcendovao sastojke iz ovih sfera i pretvorio ih u nešto vrlo novo. Četiri elektronske meditacije razlažu se u sporim i hipnotičkim spektrima plesne ekstaze : Negentropia zvuči kao minimalistički entropična, 21-vekovna dekonstrukcija mističnog, hermitskog iskustva u buci savremenog doba, dok je Akrasia daleko sonično raskošnija u svojim folklornim zapisima i semplovanjima, te tapanovskim bliskoistočnim previranjima ; utvarna tribalna ambijentalnost Zabran kao da se kreće u domenima filmskog saundtreka, dok Topot potmulo eksperimentiše sa sub-basovima i ritualnom dronologijom, da bi se pretvorila u gamelan-asto hipnotičku i snoliku tehno ekskurziju nalik radovima Don’t DJ, vlasnika etikete Disk na kojoj je izdanje izašlo.
2. Andria – o o o o o (Phase Group)
Vrlo prepoznatljivo ime u beogradskim klupskim krugovima, Andrija Čugurović retko propušta priliku da nam na svojim izdanjima dočara osećaj ritualističke i mističke muzike uronjene u svet savremene tehnologije i post-industrijalnog eksperimentisanja; poput retkih opita koji bi se mogli povezati sa nadnaravnim tendencijama Black Merlin ili Treshold HouseBoys Choir, traka koja otvara izdanje, Osion, briljira i verovatno je remek-delo godine kada je spori tehno u pitanju ; u potpunosti skrojena da nam odagna svaku pomisao na brutalnu recepturu klišea dosadnih kikova minimalnog industrijalnog tehna, traku vozi tribalni ritam, kojem se priključuje i gomila eksperimentalnijih ritmova i lupova koji se sklapaju u impozantno iskomponovanu soničnu slagalicu, sa nenadmašnim smislom za tajming i celinu, a nad kojima lebdi ježeće eterična ambijentalna tema koja nam se pri samom kraju ukazuje u svojoj iznimnoj punoći.
3. Yva & the Toy George – Nepenthe
Nepenthe je novo poglavlje u stvaralaštvu srboitalijanske kompozitorke Ive Stanišić. Umesto crowd pleasing hitova i skockanih pop struktura, ona se na izdanju Nepenthe orijentiše na nešto ambijentalnije elektronske teme sa momentima njenog standardnog potpisa u semplovanju digitalnog psihodeličnog multi-kulti folklora. Dok su instrumentalne teme prožete elementima invociranja mračne elementologije (Harvest Moon) ili Ghost Box-ovskih previranja na konto medijske utvarnosti progressive electronic žanra (snolika Autumn Dances), prevashodno su očaravajući momenti vokalnih mantranja i inkantacija preko sintovskih atmosfera i bitova (paganska verzija Pocahaunted u bliskoistočnoj intonaciji na Noir, te nadasve misteriozna Iskre koja priziva posednutu, začudno gotičku muziku ukrajinaca Cukor Bila Smert, pa onda i psihodelična Al Akšam koja zatvara album sa nezavršivim pastoralno-kosmičkim džemom). Neki od ostalih elektronskih komada funkcionišu bolje od ostalih, te se stiče utisak da su instrumentalne meditacije povremeno predugačke i da je projekat iole teško zamisliti bez Ivinog glasa koji joj je nerazdvojni saputnik i u ovoj, eksperimentalnijoj sferi njenog stvaralaštva
4. HRZL – Subtopia (Soundtracking the Void)
Pod pseudonimom HRZL makedonski elektronski muzičar Aleksandar Grozdanovski (Herzel) izbacuje slojevitija i eksperimentalnija izdanja koja prevashodno nisu vezana za iskustva sa plesnog podijuma. Na debiju za britansku etiketu Soundtracking the Void obreo se u vodama analognih sintisajzerskih zvučnih pejzaža koji su rasprostrli ćilim čarobnih melodija i epske dronologije (Spaced Out), kao i eterično plutajućih tekstura i milozvučne buke preko bas linije (Purple Fields), stvarajući kontinuum u kojem se ambijentalna i sporo ritmička muzika prepliću i međusobno dopunjuju. Ostatak ovog vrlo konzistentnog izdanja stvara dojmove kosmičkijih putešestvija (High Rise), te naučno-fantastične muzike ukrštene sa istraživanjima iz (ranih) elektronskih studija (Odron), zatvarajući album sa utopističkim melodijskim opitima nalik ekspanzivnim modularnim kosmičkim klijanjima sa ranih izdanja Kaitlyn Aurelie Smith (AAAAAA) .
5. wb41 – Automotive Installations
Na svojih devet bandcamp izdanja Subotičanin Attila Abraham je stvorio zasebni zvučni univerzum koji se skoro uvek, vrlo iznenađujuće, obnavlja i nadopunjuje suptilnim reinvencijama. Automotive Installations je nešto više minimalnije downtempo izdanje, i dalje neopterećeno trenutnim muzičkim trendovima. Blisko ogranku IDM-a u atmosferičnim instancama potištenosti instrumentalnog (tr)ip-hopa (Fulfillment Center), te filtriranim dub momentima provučenim kroz osmobitne ritmove (Reese’s Pieces), savršeno izatkanim utvarološkim melodijama iz muzičke kutije (Night Shift), nešto toplijim i rezonantnijim nostalgičnim razglednicama kao iz kuhinje Arovane (1993), te prespajanjima svih prethodnih muzičkih tendencija u kompletirani melodično-ritmički saundskejp (Loitering, Wiper Blades), ono nam u svojih 40-ak minuta demonstrira paletu vrlo evokativnih sastojaka, koje sklapa kao pametni kompjuter iz 1993-e, sa vrlo emo algoritmom.
6. Kleemar – No Love in Modern World (rx:tx)
Matej Končan je slovenački autor koji, iako najpoznatiji po svojoj saradnji sa bendom Lollobrigida, kao klavijaturista i sintmajstor, po svim parametrima, zaslužuje sva priznanja kada se radi o (relativno) nepostojećoj microhouse / IDM sceni Balkana. Sa njegovog konačno materijalizovanog albuma prvenca na etiketi rx:tx ponajviše se izdvajaju dve teme : Dave is my Favourite Astronaut, kao apsolutno preblistava, opijajuća elektronska eksplozija godine, u kojoj se dobroćudne melodije i nostalgična sintologija Boards of Canada transformišu u neo-trance remiks autora poput Jona Hopkinsa, te još jedan, u sličnom sentimentu rezonantan plesno-atmosferični komad, Someday is Close, koji microhouse senzualnost Christiana Lofflera spaja sa snolikim sint melodijama koje kulminiraju u vrlo M83-skom post-rockerskom krešendu.
7. Shekuza – Coriolis Effect (Kamizdat)
Coriolis Effect je nastavak prošlogodišnjeg De Sica, vrlo uzbudljivog prvenca slovenačkog elektronskog muzičara Mihe Šajine. Ako je naglasak na prethodniku bio na eklektičnoj paleti stilova i prodornog semplerskog projekta, Coriolis Effect nastavlja sličan opit sa suptilnijom dekonstrukcijom žanrova putem sredstava modularne sinteze. Kao takav, Coriolis je poprilično uronjen u svet modularnog tehna koji neiniciranima može na momente zvučati za nijansu sterilnije i kliničkije, sa vrlo preciznim i sinkopiranim ritmičkim strukturama koje nas, u najboljem slučaju, vode ka snolikijoj završnici, poput povremenih vokalnih semplova koji su proizašli iz paralelne dimenzije i daju projektu nadnaravnu i utvarnu notu (Sand Mantis), ili minimalnih electro ekskurzija koje se okončavaju sa blistavim ambijentalnijim prosedeima. (My Dentist)
8. Dako Loop Orchestra – Kurato (Etiketa 4)
Novi EP novosadskog projekta Dako Loop Orchestra donosi nam nešto atmosferičniju verziju muzike koja se zasniva na lupovima i repeticiji ; test signali, monotona ritam mašina, kosmički sintovski motiv i robotizovani glas na Jen, stapaju se u najsingličnoj traci koju je Darko Jovanović ikad proizveo (i jedinoj koja se kreće u ovom pravcu zvučnih spektara), da bi nam na Kurato 1 i 2 demonstrirao evoluiraniju verziju prethodnog izdanja Monoman, koja njegov afinitet ka gličastim i eksperimentalnim semplovima odvodi korak dalje u elektroakustičnim vodama skoro (dekonstruisano) klupske muzike. Ovaj ciklus repeticije izdanje zatvara sa Audio Kura, minuciozno razrađenom zvučnom slagalicom, koja se savršeno uklapa u novi talas minimalnog, i u isto vreme vrlo ekspresivnog modularnog tehna koji se trenutno dešava u Evropi.
9. Igen & Onejgn – Polyglobotte
Igor Cvitković aka Igen, hrvatski producent i član kolektiva Low Income $quad nam je, u okviru svog prošlogodišnjeg izdanja Polyglobotte pravoverno vivisecirao neke od novijih tendencija na svetskoj klupskoj sceni sa sopstvenim autorskim pečatom : povremeno na tragu ambijentalne muzike apdejtovane u novom ključu dekonstruisane ispresecanosti/ vaporwave usporenosti, u duhu eksperimenata Oneohtrix Point Never (in tro duzione), smenjuju se post-klupske halucinacije koje uporište nalaze u semplovanju, te diskretnim asocijacijama na novu britansku scenu orijentisanu oko inovativnih ritmova. Un Title Dophie nam ukazuje nam da deconstructed club žanr donekle prati hajp koji je IDM imao u početku, procesijom gličastih bitova u futurističku onostranost robotskog glasovnog testa, koja se nastavlja na psihodeličniju i ritmičkiju traku sch dis wan dok so che zaokružuje sa (relativno konzervativno) eteričnom temom so che, a la izdanja sa etikete 12k.
10. Varboska – Otok
Poput Igora Cvitkovića i njegove saborke Tonota, Varboska je još jedna mlada nada savremenije hrvatske klupske muzike koja orbitira van istrošenih spektara tehno-sfere, ka transformisanim potencijalima intimnijih, melanholičnih spektara ambijentalne orijentacije. Od downtempo senzibilnosti laundžovske Nighthawk, ka isfragmentiranom kolažu vokalnih semplova, dubova, gličastih bitova i snolikih ambijenata u deconstructed club maniru na Come Back, ovo kratkosvirajuće otočko izdanje, i zvučni dnevnik, nastavlja se sa ritmički prodornijom Prođi pored koja nastavlja projekat ful melodične opskrbe, te je iole spremnija za klupsku upotrebu, i naizgled singličnoj Carbon koja zvuči kao zagonetni potencijalni elektropop, destabilizovan graničnim semplerskim i bitmejkerskim eksperimentima.