Novosadska organizacija Improstor deluje kao, kako sami organizatori ističu, “kulturno-virtuelni“ prostor namenjen promociji umetnosti koja izlazi iz okvira tradicionalnih muzičkih tokova i počiva, pre svega, na eksperimentalnom i improvizovanom muzičkom izrazu. Ova organizacija postoji od 2010. godine i uz periodične koncerte domaćih i inostranih umetnika (do sada je održano čak 83 izdanja) nastoji da novosadskoj publici približi relativno nove muzičke koncepte i da ovakve muzičke tendencije približi našoj sredini. U skladu sa idejom o postojanju ovakvog „prostora“, mesta u kojima se organizuju koncerti su Omladinski kulturni centar CK13, Muzej savremene umetnosti Vojvodine, Zavod za kulturu Vojvodine kao i pojedini nekonvencionalni prostori u kojima se neguje predstavljanje savremene umetničke produkcije poput kluba Izba, nekadašnjeg kulturnog centra Materra, kluba Nublu i drugih uz povremenu finansijsku podršku Pokrajinskog sekretarijata za kulturu i javno informisanje i Zavoda za kulturu Vojvodine.
S obzirom da je naša savremena muzička scena skromnih dometa i korespondira sa malim brojem umetnika, neretka je pojava saradnje domaćih i inostranih muzičara, što rezultira internacionalnim „ad hoc“ sastavima. Studenti Muzičke akademije su takođe ispoljili svoju kreativnost kao deo ove improvizovane kulture, a svoje mesto u njoj su našli i mladi ali već međunarodno afirmisani kompozitori iz Novog Sada i Beograda, poput Đorđa Markovića i Svetlane Maraš. Pored toga, Improstor su obogatile i radionice improvizovane muzike, otvorene probe sa lokalnim, zainteresovanim muzičarima i drugi vidovi saradnje sa muzičkim amaterima i ljubiteljima.
Organizatori Improstora: Džukljev, Đurović, Rašković, Čkonjević.
Vladimir Rašković, Filip Đurović, Ivan Čkonjević i Marina Džukljev, samo su neka od imena pokretača ove nove muzičke scene, koji, pored organizacionih, često učestvuju i u sviračkim aktivnostima. Pored pomenutih umetnika, značajno je istaći i neke od mnogobrojnih autora koji su nekonvencionalnim pristupom stvaranju i izvođenju, prethodnih godina donosili dah svetskih pozornica na novosadsku savremenu muzičku scenu. Za ovu priliku bih izdvojila duo koji čine Yedo Gibson (saksofon, klarinet, frula) i Vasco Trilla (perkusije), široj publici poznati sastav Damir Out Loud koji kombinuje elemente folklora, džeza, i eksperimentalne muzike, novosadski sastav MnoЖizvuk posvećen istraživanju kolektivnih stvaralačkih procesa, zvučne organizacije i nestandardnom korišćenju konvencionalnih instrumenata, berlinskog dj-a i producenta Jana Jelineka koji promoviše avangardnu elektronsku muziku definisanu kroz minimalizam, trip-hop, subliminal, kao i Svena Kacireka – perkusionistu i kompozitora iz Nemačke, pored mnogih drugih.
Kompletan spisak dosadašnjih učesnika nalazi se na blogu IMPROSTOR.
Osim izvođača koji deluju u oblasti zvuka, novosadski muzičari su bili domaćini i pojedinim konceptualistima, umetnicima performansa, plesačima itd. koji su značajno doprineli kreiranju posebnog interaktivnog kulturnog „(im)prostora“. U tom smislu treba pomenuti i koncert ove organizacije na kojem je nastupila koreografkinja i balerina Liisa Penti, sa saksofonistom Polom Pinjonom i perkusionistom Filipom Đurovićem. Iskorak u ovom pravcu takođe predstavlja i projekat “Storm Shelter” – muzičko/filmski događaj podstaknut radom režisera i video-umetnika Lava Diaza koji u svojim umetničkim produktima eksperimentiše sa ekstremnim vremenskim strukturama i zvučnim instalacijama, a posetioci imaju slobodan izbor na koji način će rasporediti vreme.
Zvuk baziran na međuprostoru sviranja muzike i sound arta, opis je poslednjeg izdanja Improstora i najskorijeg nastupa sastava Monofog. Njega čine Dejvid Saterland i Tamaš Ilausk koji spajaju prostornu i vremensku umetnost, odnosno fotografiju, video, skulpturu, preparirani bas i sintisajzer. Audio-vizuelnim konceptom izražavaju svojstven doživljaj muzičkog sveta. Gosti koji su učestvovali u interaktivnom slobodnom improvizovanju su Nemanja Sovtić (trombon), Laslo Lenkeš (električna gitara), Lordan Skenderović (truba) i Darko Jovanović (gitara).
Na kraju ove sažete retrospektive umetnika koji uspešno grade nekonvencionalnu muzičku scenu u Novom Sadu treba naglasiti da je zajednička osnova ovih raznorodnih muzičara i ansambala počiva na ideji o muzici kao “izvođenju” – otvorenom činu koji teče istodobno s protokom vremena u kojem pomenute zvučne strukture izrastaju i gase se kao opredmećenja gestualne komunikacije – kako to ističu članovi MnoЖizvuk-a. Formiranje i negovanje improvizovanog prostora na savremenoj muzičkoj sceni se čini kao dobro osmišljena ideja koja pronalazi načine da dopre do slušalaca/gledalaca. Po vrednosti i broju različitih savremeno orijentisanih umetnika ova organizacija ide u korak sa vremenom i kulturom zapadnih zemalja u kojima je ovako profilisan umetnički izraz već duže vreme prisutan. Može se na kraju reći da je publika koja posećuje događaje ovog tipa godinama znatno povećala svoju brojnost, ali i postajala muzički informisanija, aktivnija i sa neskrivenom željom da putem muzike spozna svet oko sebe kao i tehnologije na kojima počiva, nestrpljivo dočekuje i ispraća značajne evropske goste kojima je Novi Sad već postao nezaobilazna tačka u planiranju turneja.
Youtube kanal Improstora