Redakcija Popscotcha predstavlja vam svoju drugu retrospektivu albuma iz prethodne godine ; iz intimnije perspektive, osvrnuli smo se na ostvarenja koja su predstavljala veliko osveženje u klupskom undergroundu, sa značajnim odmakom od dominantnih i popularnih stilova. Svaki od ovih EP-eva i LP-eva je predstavljao atmosferičnije i teksturalnije putovanje u reonima plesnog zvuka, a ispratili smo i retro tendencije, koje su doživele veliki procvat sa revitalizacijom Electro-a, Detroit Techno-a i Chicago House-a. Pred vama je spisak od 15 izdanja koja su u prethodnoj godini ostavila najveći utisak na naše uredništvo. Tekst su napisali Marko Milićević i Toni MIlenkovski.
Share & Enjoy!
LP/ EP 2018
1.
Warrego Valles
Botox
I prošle godine su Nina Hudej i Nina Kodrič, članice ljubljanskog projekta Warrego Valles, završile na začelju ove liste sa njihovim prvim izdanjem “Location Off” koje smo dočekali kao jedno od ključnih ostvarenja u klupskom undergroundu u prethodnom periodu : sa revitalizacijom minimalnog i industrijalnog sinta i trip-hopastim weltschmerzom, nalik HTRK koji sreću Linčovu “damu iz radijatora, album je predstavljao veliko osveženje i presedan na regionalnoj sceni.
Još jedno iznenađenje je i da je njihovo sledeće, prvo LP izdanje pokazalo vrlo radikalan zaokret u estetici : sa furioznim atmosferičkim / ritmičkim eksperimentima koji bi se mogli objediniti u post-electro ili post-žanrovskoj entropiji ; protkani sa mnogo vokalnih semplova, inovativnih bitova i bas eksperimenata, predstavile su nam svoju energizovano mračnu neo-orvelovsku distopijsku viziju (sadašnjosti i) budućnosti kroz sirove žanrovsko-kiborške de(kon)strukcije klupskog podijuma, ujedno nam nudeći i vivisekciju bez anestezije mekog tkiva današnjeg neoliberalnog društva. Živeo futurizam!
Warrego Valles na Facebooku
2.
Nightwave
Sanctuary
Prethodna godina je bila fantastična kada se radi o revitalizaciji klasičnog klupskog zvuka kroz nove matrice i okvire. Slovenačka producentkinja Maja Medvešek, stacionirana u Glazgovu već neko vreme uživa popriličnu pažnju klupske javnosti sa svojim izvrsnim seciranjima tokova koji su usmereniji na euforičniji plesni doživljaj. Na svom poslednjem EPu Sanctuary je skuvala vrlo potentnu mešavinu energizovanih muzičkih stilova koji su tu da pomeraju dupeta i zbližavaju duhove na plesnom podijumu, bez nepotrebnih gimmicka, introverzije i meditiranja : Limelight je svečani povratak pumpajućem, čikaškom house-u, nalik “Good Life” za generaciju koja je preživela rejv period, “Sanctuary” psihodelični, wonky spoj uvrnutih vokalnih semplova i tabla ritmova, “Tarmac” eksperimentalna bass digresija nalik zvuku etiketa NON i NAAFI, a “Fantazia” breakbeat/big beat/ hardcore dizalica iz vremena kada su The Prodigy vladali planetom Zemljom. Polimatska klupska ekstaza!.
Nightwave na Facebooku
3.
SZCH
House to Save the House
THUG LIFE. Prihodi od prodaje kompilacije traka hrvatskog producenta Filipa Šćekića pod duhovitim nazivom House to save the House možda neće spasiti njegovu kuću od lešinarske izvršiteljske mafije ali su svakako dobar pokazatelj koliko još nade možemo da položimo u eksperimentisanje u okviru ovog žanra kada se radi o regionalnim okvirima. Iako je klasični zvuk čikaškog house-a emuliran kroz pumpajući gruv i euforiju na par traka, tzv “outsider house” ovde uzima više maha, pa je lo-fi komponenta istog evidentna u komičnoj emulaciji beznadežne “bedroom producer with no cash” situacije (jeftini Casio od saksofona na “there’s no shame in not having money (play that sax boy mix) ili orkestar zgaženih truba od bicikla na fanki dupepomeralici “2 fucking chees-e”). House to Save the House je nesumnjivo svo vreme vrlo muzički kreativan u inkorporiranju uticaja i mutiranju u nove forme, tek da otklonimo slutnju da se ne radi samo o trijumfu parastosa samoironičnog humora, što potvrđuju i fantastična which of the following is omnipresent(other side) mix , koja priziva neke od epskijih radova Jamala Mossa, sa još malo ukrašavajućih wonky zvukova ili deep house atmosfera koje su obeležile drugu polovicu albuma.
SZCH na Facebooku
4.
Herzel
Forms
Na svom debitantskom izdanju za berlinsku etiketu Uncanny Valley, makedonski producent Aleksandar Grozdanovski, stacioniran u Berlinu, predstavlja nam četiri vrlo euforična i atmosferična klupska putovanja. Podosta napuštajući matricu većine njegovih prethodnih izdanja, na Forms se posvetio kameleonskim klupskim istraživanjima : naslovna traka zaglušujuće spaja bas, plutajuće ambijentalne tehno melodije, tribalne bubnjeve i transoliku progressive house atmosferu, a fantastična “Glide” zvuči kao da je Steve Hauschildt-ovska škola Berlin School sinta zaigrala ples sa Sven Vath-om u nekoj Detroitskoj plavoj laguni ; najintrigantniji momenat je ostavljen za kraj, TWO: višeslojna elegantna tehno ekskurzija sa gotičkim klavijaturama koje prizivaju duh Džona Karpentera. Fantastična energija i muzikalnost od početka do kraja !
Herzel na Facebooku
5.
Andria & A//0
YES 001
Beogradski klupski događaj “Yes” se prošle godine pretvorilo i u etiketu koja je izdala svoju prvu ploču , što je bila jedna od najznačajnih vesti u domenu uglavnom skromnog domaćeg izdavaštva. Izdanje poćinje sa semplovanim glasom Wernera Herzoga u dokumentarcu “Burden of Dreams” koji priča o surovosti i haosu džungle i nedostatku harmonije u univerzumu, Yes iz klupske džungle u kojoj se našlo i dosta surovo netalentovanih domaćih producenata sempluje mladu uzdanicu, Andriju Čugurovića, jednog od najaktivnijih elektronskih producenata i vrlo uposlenog rezidenta klupske meke Dragstora. Ovaj savršen izbor za prvo, vrlo sveže zvučeće izdanje YES uhvatilo je duh egzotičnije reputacije ovog događaja, nastavljajući lozu Schwabe-ovih gotičko – tribalno ambijentalnih/ sporo-EBMastih koraka, na pola puta između Black Merlin i Coil. Na ovu odličnu traku u kojoj meandriraju izvanvremenska frula i ritualni futurizam nadovezalo se i nešto jurodivije izdanje još jednog rezidenta Dragstora, starog znanca A//O, koji je nastavio da ritualno vivisecira svoj omiljeni acid techno stil.
6.
TAPAN
Europa LP
Poslednjih par godina novog milenijuma smo, pored novih nanosa ratova, stradanja i izbegličke krize, bili svedoci neminovno pojačanog prelivanja auralnih sokova sa Bliskog Istoka i afričkog kontinenta na evropske muzičke festivale i klupske događaje. Beogradski duo Tapan (Nebojša Bogdanović i Goran Simonoski) je na svom LP prvencu za izdavačku kuću Malka Tuti empatski pretočio i zvučno mapirao ovu, neretko smrtonosnu izbegličku rutu i stvorio soundtrack dramatičnog putovanja ; naslovna traka otpočinje kao zaglušujući zvuk sirene za vazdušnu opasnost, da bi se u nastavku isplela kao mali ep zvučnih reminiscencija na napuštene domovine i kros-kulturno polinirane vizije prostora ove rute današnje Evrope. TAPAN-ov balkanski karavan pretvara se u karavan muzičkih nomada i napetih džem-sešna, gde su glavne muzičke asocijacije i vizije : Muslimgauze u sudaru sa bras orkestrom, egzotični ritmovi koji se spajaju sa vapajem ECM trube koja pohodi eterične više astrale, žičani trans saza Radwan Ghazi Moumneha iz benda Jerusalem in my Heart, rumunska Khidja na vrhuncu ekstaze…Džez momenat je na izdanju najmanje vitalan, ali je sve ostalo dokaz da je TAPAN trenutno jedan od najintrigantnijih domaćih (live) projekata, a da je Europa njihov vrlo ozbiljan eksperiment na temu multikulturalne (klupske) muzike.
Tapan na Facebooku
7.
Stojche
Magnitude
Stojče Cvetanovski je još jedan makedonski tehno producent stacioniran u Nemačkoj, a u svom omažu Detroitskoj tehno estetici, kao i na prethodnim izdanjima, potvrđuje da nije samo beznadežno zaglavljen u nostalgiji 90-tih, već je sposoban da udahne i izvesnu svežinu ovom žanru. Njegovo poslednje izdanje Magnitude krunski je dokaz briljiranja u ovim vodama koje je dobrano uzburkao : uvodna traka je spoj seizmičkih bitova, mračno lepršavih atmosferičnih sintova i dub pulsiranja, a sledeća, Matrix plutajuća, blago ritmička, opuštenija varijanta duboke dub hipnoze sa prve trake A strane. Trenuci najveće euforije su sačuvani za kraj. Ambijentalni padovi na Instinct stvaraju plodno tle za još jednu predivno lejerovanu traku koja uzdrmava katatonična tela na plesnom podijumu, dok zarazna Compassion možda najviše udara na melodijsku nostalgiju ovog žanra, ukrštenu sa klasičnim electro postulatima i basom. Top izdanje i a must za ljubitelje ovakog zvuka!
Stojche na Facebooku
8.
Vid Vai
Forms of Communication
Vid Papež je dugogodišnji eksperimentator sa klupskim zvukom i jedan od viđenijiih slovenačkih DJ-eva, a EP Forms of Communication je izdao za etiketu phi koja okuplja probrana imena iz lokalnog tehno undergrounda (spomenimo pionire ovog zvuka u Sloveniji, Random Logic). Forms of Communication nedvosmisleno karakteriše nostalgija za rejvovima iz 90-ih. Melanholična FSOL/ Orbitalovska melodijska tema iz izgubljenog raja prelama se preko mračnijeg urbanog podteksta Detroit Techna, obogaćena oldschool breakbeat ritmovima. Fenomenalna je i traka Critter kao spoj lepjivog acida i kosmičkih bleep insinuacija nalik nekim od skorašnjih radova Aleksi Perälä, sa apsurdnijim i paranoičnijim nagoveštajima, i sa manje intergalaktičkog gubljenja. Fantastični spoj gruva i atmosfere.
Vid Vai na Facebooku
9.
Goran Geto
Atmosfera Jedan
Iako smo dosta naklonjeni sporijem i atmosferičnom zvuku Atmosfera Jedan svakako uzima najveći deo kolača kada se radi o ovoj meditativnijoj i auralnijoj strani klupskog podijuma. Etiketa Tehnofonika i njen spiritus movens Goran Geto nas već godinama snabdevaju sa najdražim izdancima ovih plesnih spektara širom evropskog kontinenta, a i dalje, te ne treba da nas iznenadi da je dobar deo ovog prozračnog i blistavog albuma završio i u rukama njegovih kolega, producenata koji takođe figuriraju kao mađioničari ovog zvuka.
Ovaj prirodnjački dub techno inspirisan zvucima srpskih reka otpočinje sa skoro potpuno ambijentalnom Atmosfera Jedan -Tara koja bi, sa svojim šumećim terenskim snimcima koje je Geto prikupio, i bez ritma, mogla glatko i da završi na nekom izdanju zvučne umetnice Manje Ristić. Najnežniji ritam u dub tehnu ikada pomalja se na melodijskoj fantaziji Atmosfera Jedan – Tisa, koju je remiksovao američki producent Coppice Halifax, a rezultat je vrlo blizak Gas-ovim epskim izdanjima, takođe inspirisanim naturalističkim momentom. Ostatak izdanja nam donosi još žuborenja i odranjajućih dub-ova, pa se preporučuje da ga prvo slušate sanjareći i širom zatvorenih očiju, a kad prevaziđete eskapistički momenat probajte da ga puštate i na razglasu na aktuelnim protestima protiv mini-hidroelektrana i za očuvanje srpskih planinskih reka.
Goran Geto na Facebooku
10.
Blaukoma
Blue Spectrum
Povratak Marka Mratinkovića, jedne polovine vrlo cenjenog domaćeg dua Locomatica, pod njegovim pseudonimom Blaukoma kao da je još uvek ispod radara domaćoj klupskoj javnosti. Posle odličnog izdanja “Izlog” koje je verodostojno uronilo u koralno ostrvo njegovog analognog, dubokog dub zvuka, ova magija se nastavila na još prozirnijim azurnim obalama i strujanjima njegovog najnovijeg izdanja Blue Spectrum. Na uvodnoj “Azure” atmosferični žmarci sa prethodnog izdanja zamenjeni su sa blistavim arpeđiatorskom sintom i melodijama koji se prelivaju preko konzistentnog ritma kao njihovog kormila(ra). Cobalt je zlokobnija tehno ubica koja se polako podvlači pod kožu klupske publike, nalik Ben Klock-ovom Subzero, dok su ostale dve trake, Delft i Indigo dva dodatna referata na temu spajanja melodijskog, sinematičnog talenta sa sporijim, njišućim ritmom i halucinantnom atmosferom. Izdavač je Souvenir Music, etiketa pod palicom producentskog dvojca Tiefschwarz.
Blaukoma na Facebooku
11.
Cyan
Ascension
Posle odličnog EP-a Doldrums iz 2016, beogradskog producenta i grafičkog dizajnera Igora Maršićevića, stigao je i drugi, Ascension. Čilirana grozničavost i dekonstrukcija klupske muzike u pejzažima u magli prvog uratka, donekle se nastavlja i na drugom, nešto ekstrovertnijem izdanju CYAN. I dalje su tu detroitski tehno opiti, dosta reverba, melodijskog transa, vokalnih semplova i južnopacifičke atmosfere. Beta Moving zvuči kao savršeni nastavak Doldrums, sa raspojasanijom ritmičkom strukturom, dok je produkcija dosta konkretnija i nabrijanija. Igor je, kao i uvek, dobar u kombinovanju najfinijih klupskih sastojaka tako da cela smeša zvuči sveže i neprepoznatljivo, a i bez nepotrebnog zaokreta ka 80-ima. Najneobičnija traka je Treehouse, na kojoj se spajaju vokalni sempl iz Arthur Russell-ove istoimene teme, sa melodijskom fantazijom nalik digitalizovanom cimbalu koje kao da je izašlo iz njegovog sveta ezoteričnog eha i violončela sa drugog sveta.
Cyan na Facebooku
12.
Ivna Ji
Laax
Veteranska DJ-ka i producenkinja Ivna Ji već godina je naklonjena eksperimentisanju u okviru klasičnog electro zvuka, što potvrđuju i izdanja za Adriatiko Recordings, najrenomiranijeg regionalnog izdavača u ovoj sferi. Njeno novo izdanje Laax za novosadsku Etiketu 4 je verovatno jedno od najboljih primeraka ovog poprilično zapostavljenog žanra na našim prostorima. U mračno getoiziranim odjecima Detroit Techna i vrlo zaraznom spoju atmosfere i energije, sirovosti i sofisticiranosti, Ivnina sonična putovanja kreću se u rasponu od snolikog, basom protkanog melodičnog izležavanja (naslovna traka zvuči kao zvuk blistave podmornice u kojoj se odvija electro žurka) do masnije, napetije, epske atmosfere koja priziva muziku za SF filmove i video igre sintvejva (Maar N-TER Rmx). Četiri odlične i atmosferične trake na ovom vrlo konzistentnom izdanju.
Ivna Ji na Facebooku
13.
Shaan
Notes from a Peculiar Time In Space
Još jedno osveženje godine bila je Shaan. Više u vodama eksperimentalne, improvizatorske elektronike nego li klupske ekstaze, u zvučnom svetu Jovane Ivanac slučajnost, eksperiment i intuicija odigrali su veliku ulogu, a njeno minimalističko viviseciranje ritmova tek je ponekad završilo u ekstatičnim krešendima. Na svojoj prvoj kaseti za američku etiketu Modern Tapes spojila je pod-industrijalno brujanje sa distorziranim signalima koji su se slivali na interstelarnim usijanjima, posuti kiselinastim transkriptima satelitskih konverzacija. Čudni (poli)iritmovi su ispresecali arpeđiatorske melodije u sporovodnim egzekucijama ovog netipičnog, hipnotičnog i atmosferičnog izdanja.
Shaan na Facebooku
14.
Rage Blanche
Untitled
Poslednji put smo izveštavali o projektu mladog elektronskog producenta Petra Vakića kada smo se osvrnuli na njegov treći EP (Third) koji je obilovao snolikim teksturama, Pan American-ovskim dubom i toplim gitarskim sazvučjima. Posebnost projekta se upravo ogleda u ovoj svežini da se spor i čiliran, ambijentalni vajb elektronske muzike spoji sa zanosnim i blago psihodeličnim organskim sastojcima ; ove tri trake dodaju i neke nove elemente u njegovom stvaralaštvu ; naslovna, “Boredom” uspeva da maestralno utka deep house monotonu hipnozu, duboke dabove i lo-fi gitarske lupove, dok je nešto napetija Today makes sense vs Ruminations povratak u više astrale njegove odlične trake “Decrypting the Aethers”, a vs Time (cut) neobičan outro sa sporim, galopirajućim ritmom i procesijom šugejzerske gitare u moru efekata.
Rage Blanche na Facebooku
15.
Strahinja Arbutina
Public Speaker
Public Speaker je, mogli bismo reći, “klasični” zvuk vrlo prolifičnog hrvatskog producenta Strahinje Arbutine : zvuk disonantne napetosti koja je daleko od korporativne klupske logike. Naslovna traka ima više zajedničkog sa Throbbing Gristle i laserskim pucnjevima nego sa klupskom procesijom, dok je i ostatak izdanja na momente nafilovan istom vrstom industrijalizovanog buntovništva : “Sit” je lepršavija varijanta industrijalnog tehna koji je odbegao iz iskonskog 4/4 stila da bi mutirao sa old skool breakbeat-ovima. Još jedno vrlo ubedljivo i atmosferično izdanje za voljeni britanski label Natural Sciences.
Strahinja Arbutina na Facebooku
BONUS :
Sloxxx & Frequency Movements – The Prayer of Tarkovsky
Jedina traka koju smo želeli da pridodamo kao bonus na ovu listu je prava melodijska i harmonična oaza godine, smeštena u duhovnim prostranstvima nikog drugog do Andreja Tarkovskog. Od srpskog producenta Slobodana Jukića aka Sloxxxa očekujemo još ovako zanosnih i epskih momenata u budućnosti, te evo i jednog apela na njega da nas uskoro obraduje sa prvim zvaničnim izdanjem!