Auralna sećanja i ambijentalne razglednice iz prethodne godine u regionalnim okvirima. Oda novim žanrovskim nalegnućima, nostalgiji za prošlošću, sinematičnim hauntološkim zapisima, evokacijama weltschmerza i mističnim zvučnim obredima.
Ovo su izdanja koja su ostavila najveći utisak na redakciju Popscotcha : tekst i listu su sastavili Marko Milićević, Toni Milenkovski i Predrag Karanjac.
Share & Enjoy!
LP
1.
wb41
Hubert LV
Hubert LV je iznenađenje godine ; kompilacija atmosferičnih radova subotičkog elektronskog muzičara i DJ-a Attile Abrahama, koja sumira sve što smo želeli a nikad nismo dobili od IDM-a koji sreće “hauntologiju” na našim prostorima. Album je verovatno najeklektičnije ostvarenje na celoj listi : na hdfae se Attila osvrće na početke muzike koja je poznata pod odrednicom atmosferični drum&bass a koju smo svi manje više upoznali i zavoleli uz Goldie-jev hit Inner City Life, dok izvanredan melodijski talenat i pastoralne BOC harmonije prožete melanholijom i čudesnom nostalgijom krase epske trake poput Heights i Flippert. Poslednja trećina albuma je možda najizazovnija, sa nešto mračnijim i eksperimentalnijim temama kakve dominiraju u triu Draeil čiji je član ; muzika za zlokobni distopijski SF nas dočekuje na epskoj traci Balssami, dok je Xanismaj vrlo uspešan eksperiment sa (vokalnim) semplovima, istripovanim hopovima i ehoima Berlin school sintova. Žmarci elektronske nostalgije i sinematičnih evokacija!.
2.
Manja Ristić
Nightfall
Na albumu izdatom za londonsku etiketu Naviar records, zvučna umetnica Manja Ristić, inspirisana haiku poezijom, nudi nam svoju zvučnu interpretaciju četiri haiku pesme četiri različitih autora, od kojih je svaka posvećena jednom od četiri godišnja doba.
Spring je neuobičajeno melanholična za standardne zvučne ilustracije ovog godišnjeg doba, sa upotrebom picikato tehnike koja evocira zvuk fingerpicking gitare natopljene reverbom koja se gubi u žamoru i graji terenskih snimaka bezbrižnog igranja dece i noćnih pesama zrikavaca. Summer možda i najbolje uspeva da uhvati esenciju japanskog zen momenta, sa violinom koja je preparirana da zvuči kao koto, uz mantru sugestivnog, liturgičnog ženskog vokala. Winter koristi monolitnu drone pozadinu kao hrapav bas koji prijanja uz njene teške uzdahe nalik sound artistkinji Hildegard Westerkamp, a Autumn kombinuje zvuk tibetanskih činija koje su tretirane kao perkusivni instrument koji, u kombinaciji sa rominjanjem kiše i i ptičijeg cvrkuta stvara kompleksnu polifonijsku strukturu.
Nightfall je jedno od autorkinih “magnum opus” izdanja, elektroakustički album koji ispunjava međuprostor ambijentalne muzike i drona, sa estetikom koja je reminiscentna na australijsku etiketu Room40.
3.
Birches
Birches Sessions Vol. 3
Slovenac Primož Bončina spada u ekstremne slučajeve vrlo potcenjenih savremenih pregalaca zvukova i ambijenata, uzevši u obzir njegovu ekstenzivnu diskografiju i spajanje teksturalnih eksperimenata i modularne sinteze na jedan vrlo kreativan način, što potvrđuju neki od epskijih drone komada koje je proizveo.
Progresija jednog od njegovih projekata, Birches je takva da se na poslednjem izdanju, Birches Session Vol 3 posvetio do sada najekspanzivnijem i najmasivnijem zvuku, koji priziva distorzirani melodični sadržaj Ben Frosta, rastegljive harmonije Alessandra Cortinija ili skrivene pagansko-polarne tendencije Biosphere. Zadržao je i povremene modularne ritmove koji su dominirali prethodnim sesijama, a neretko su prelazili u acid techno dinamiku (poput Over The Blue Moon koja odjekuje u dark ambient reverberacijama i distorziranom zvuku koji emulira gitarske feedback rifove u posednutoj šumi ovih zvučnih iskopina). Waning Gibbous-Evening Star zatvara ovo izdanje sa neslućenim zvučnim prostranstvima i snolikim stapanjima piskavog šuma, distorziranih tonova i melodijske ekstaze.
Birches na Facebooku
4.
Jan Nemeček
Occurences
Još analogne magije pomalja se i na poslednjem albumu veteranskog elektronskog producenta Jana Nemečeka. Ne treba da iznenadi činjenica da je Recurrences spoj izvrsne produkcije, sofisticirane zvučne arhitekture i bogatstva ideja atmosferske muzike kao živog i uzbudljivog procesa. Od njegovog prvog albuma “Through the Planetary Voids” izdvojili su se Nemečekovi afiniteti ka ambijentalnom zvuku i kosmičkim putešestvijama, moduliranju semplova u nove celine i fragmente i upotrebi granularne sinteze. Recurrences zvuči kao finalni stadijum usavršavanja sastojaka ovog stila u jednu celinu. Nemečekova muzika ne deli epsku “emocionalnost” muzike Tima Heckera ili predrkani, bučno masivni zvuk Bena Frosta, ali svakako ima svoj suptilni način da dopre do slušaoca i pretvori svako zvučno putovanje u vrlo “imersivno” iskustvo. Najatipičnija traka i potpuno magični moment albuma je “I Pretend” koja nagomilava pa rasejava vokalne i akustične semplove u nojzersko putovanje granulacije, basa i elektronskih signala koji se slivaju u srce klupske senzualnosti.
Jan Nemeček na Facebooku
5.
Amplidyne Effect
Gloria on Canvas
Amplidyne Effect je osnovan još 2009. godine od strane Martina Georgievskog, te je posle niza saradnji, kao i pod pseudonimom Meissa Ionis i u okviru Oldcast serija pokazao veliki dijapazon inspiracije i eklekticizma, a na svom poslednjem izdanju isporučio svoje najzrelije i najzaokruženije izdanje do sada. Pored ambijentalne i drone naravi kompozicija ovih četrdesetak minuta novog materijala donosi i zaokret ka sporoj eleganciji neoklasicizma. Gloria on Canvas je autorovo igranje sa razvučenim dronovima preko kojih se prelivaju organske teksture, blaženo intonirani sintovi stapaju sa svetlucavim tonovima njuejdžastog klavira i umilnim gitarskim prebiranjima u maniru koji na traci Fractal Inconsistency priziva okrepljujući zvuk 12k i ambijentalne simfonije Briana Enoa. Konačni oblik je vrlo topao i kosmički ekspanzivan te ovo putovanje može biti kroz mikrokosmos(e) koliko i makrokosmos. Stars of the Lid su napravili imaginarnu muziku za nastavak Tvin Piksa a Martin album za noćni mungejzing kroz njegove neviđene i više White Lodge astrale.
Amplidyne Effect na Facebooku
6.
WDWRM
Sea/ Shores
Vlad Smolyakov je ruski elektronski producent stacioniran u Novom Sadu, u poslednje vreme sa sve češćim nastupima i u prestonici a ovo je njegovo prvo dugometražno izdanje koje će svakako obradovati ljubitelje atmosferičnog elektronskog zvuka. Naslovna traka me iz nekog razloga najviše podseća na kralja weeping stringova, hriščanskog patosa i melanholičnih simfonija, Murcofa, a njen nastavak sledi na Abysaal Plain, nalik outro remiksu, sa dodatkom još atmosferičnih sintova na vrhu torte. Outer Reef je možda i najprodorniji trenutak na albumu, sa akvatičnim dronovima i dramatičnom ritmikom, prožetom Steve Hauschildt-astim Berlin school motivima. Isti se na High Tides sreću sa elektronizovanim post-rockerskim krešendima, a Shore polovina albuma nastavlja u nešto više EBM/ darkwave stilu što je možda pomalo regresivno i anti-klimatično posle odlične prve polovice sa kojom je maltene već sve rečeno. Odličan prvenac i savršen soundtrack za film At Sea eksperimentalnog američkog filmadžije Petera Huttona
WDWRM na Facebooku
7.
Dimitar Dodovski
Paleopop
Konačno napustivši izdavanje muzike pod svojim prethodnim pseudonimom “Niskogradba”, Dimitar Dodovski, bitoljski ambijentalni kompozitor i stalni član sastava Post Global Trio, na svom novom izdanju za američku etiketu “Become Eternal” spojio je par tendencija u njegovom stvaralaštvu u jednu celinu. Uvodna traka “Flow Between Stones” zvuči skoro kao outtake sa poslednjeg izdanja Post Global Trio, koje je istraživalo novi senzibilitet poprilično vaskrsnutog “tribal ambient” žanra. Ova žovijalnija i ritmičkija struktura nastavlja se i na sledećoj, istoimenoj traci imaginarne muzike za četvrti svet i njenih ehoa, a do zaokreta u kontinuumu izdanja dolazi pri samom kraju albuma. Njegove vaporwave tendencije i sonična blur verzija 80ih prelivaju se preko sjajne “Natural Acid” koja zvuči najsvežije i najprogresivnije u spoju budućnosti i prošlosti, nalik antiipaciji “buduće utopije” i ostacima “muzike za duhove” Niskogradbe koji su se ukrstili sa ostacima poslednjeg Post Global Trio izdanja “Minus Seven”.
8.
KSEA
Indignation
Ako je kultni album “October Language” američkog sastava Belong bio soundtrack za nastavak života u uraganom razorenom Nju Orleansu, a “Disintegration Loops” Williama Basinskog muzika za radioaktivni oblak uništenih kula i odnetih ljudskih života World Trade Centra posle 9/11, prvo ostvarenje Ivana Tasića, mladog ambijentalnog kompozitora za nišku etiketu Tribal rajber takođe deluje kao da je uhvatilo osećaj nekakve mizerne propasti i zeitgeista u kapsuli njegovog prvenca “Indignation”. Možda je, ako uzmemo bar u obzir cover ovog izdanja, ovo soundtrack za kritično zagađeni, smogom prekriveni Beograd u ovim nepodnošljivim zimskim danima. Šuštanje, prekidi, šumovi u monolitskim strukturama masivnih gitarskih dronova i razvučenih tonova protežu se na pet fantastičnih ambijentalnih putovanja koje karakteriše organskiji pristup od efekata granularne sinteze, a od kojih možda i najveći utisak ostavlja traka “Olivia” sa intoniranjem atmosfere nalik u nekom gotičkom horor filmu. Izvrstan prvenac!
KSEA na Facebooku
9.
Toni Dimitrov & DR
Braunschweig Sessions
Diskografski najprolifičniji član makedonskog sastava Post Global Trio, zvučni umetnik Toni Dimitrov, u 2018-oj je izbacio oko 10-ak izdanja od kojih je skoro svako predstavljalo saradnju sa nekim drugim ambijentalnim ili zvučnim umetnikom. Među atipičnijim izdanjima izdvojilo se ono sa finskim umetnikom Dmitri Zherbinom (Neproshteno Laakso) koje je predstavilo auralnu disertaciju sastavljenu od trakaških zvukova i eskperimentisanja sa zvukom metala, a nastavljene su i saradnje sa Jarad Sagar-om. Nama se učinilo kao da bi najreprezentativniji odabir za ovu listu bilo ovo monolitno izdanje sa nemačkim umetnikom Dominik Razlaff-om, koje na svojih osam traka spaja razvučene anđeoske dronove, nalik Paulstrechu obogaćenim dodacima zvukova sa sintisajzera i ukulelea, sa sastojcima po kojima je DImitrov poznat : terenskim snimcima prikupljenim na makedonskim planinama, koji su potom prošli kroz tretman efekata obojice zvučnih umetnika.
10.
VIIIO
AΩS
Etiketa 93.93 nastavlja da migrira na onu stranu sa ezoteričnim sadržajima na AΩS, ponajmanje u witchhouse vodama, ali ni u tečnim gasovima psihodeličnijih infernalnih transmisija na koje smo navikli. Aura orra Spare je i jedno od najrelaksiranih izdanja koje je etiketa do sada izbacila ; možda je to do inspiracije britanskim okultistom i slikarom Austinom Osman Spare-om, koji je i pored svoje magijsko-telemitske reputacije bio poznat u krugovima svojih prijatelja kao “down to earth guy“. Na ovoj (arhivskoj) kompilaciji autora kojeg ćemo označiti sa C.B, ključni opiti su takvi da se konzumira ekstaza osame i pustinjaštva, ili da kvotujemo omiljeni ezoterični bend u ovim krugovima, Coil, “muzika za sviranje u mraku”. Ambijentalni sintisajzer i ritam mašina, raspršena prostranstva masaže čula i mantrično razvučenih semplova, kao i harmoničnih meditacija protežu se na 5 traka i kulminiraju sa skoro ethereal wave-dream pop odjavom na In a Blind Turning.
EP
1.
Amio
Sve jedno
Kada hrvatska ambijentalna kompozitorka Ivana Ljubičić ne sklapa dugačke, razvučene simfonije tonova, koji su reminiscentni na gomilu provedenih noći slušanja Steve Roach-a na kultnom radiju Soma.fm, aktivna je i u “božanstvenom” novom sveženskom bendu Mi Nerve koji priziva spejsične kraut-pop sastave poput Broadcast i u projektu Amio, koji nam je zaintrigirao uši sa par javljanja u prethodnoj godini. “Sve jedno” je prelepi povratak ranomilenijumskom folkerskom ambientu koji su popularizovali projekti poput Mountains i Bibio. Svetlucavi gitarski akordi pod efektima i tremolo prizivaju šugejerske i spejs-rok bendove u intimnijem izdanju, a nežne liričke mantre vila prelivaju se preko kompozicija kao što je “Pitanje”, verodostojno nas transportujući u eru psihodeličnog folka. Najgraciozniji momenat ambienta dočekuje nas na završnici “Posveta vodama”, sa mehuravim emanacijama tonova i dronova poput kosmičkih klijanja Kaitlyn Aurelie Smith. Predivno izdanje koje uspeva mnogo toga da ispriča i dočara u vrlo kratkoj minutaži.
2.
Zhe Pechorin
Sic Ergo Ludens
Sic Ergo Ludens je odličan nastavak prošlogodišnjeg izdanja “Cold Empathy” beogradske ambijentalne/tehno muzičarke Anđeline Mićić. I ovog puta se radi o izdanju, koje, poput ilustracije na coveru albuma uspeva da emulira (i povremeno razbije) sivilo monotonog pejzaža (civlizacije) sa romantičnim weltschmerzom i literarno-inspirisanom melodramatikom. Harmony of Non-Being je jedan od najepskijih trenutaka ovde, i dobar predstavnik ovog stila, koji se isčitava kao stranica po stranica atmosferičnog soundtracka. Poznata po svojim atmosferičnim live setovima i evociranjima mistične atmosfere (uskoro ćemo imati priliku da je čujemo kao podršku proslavljenom ambijentalnom kompozitoru Abulu Mogardu na nastupu u Dragstoru) na nastavku ovog EPa stvara dojmove embrionalnog i skeletalnog, bez prošlosti i sadašnjosti, u jednom od njenih najlepših drone komada “In Fieri” koji je protkan i semplovima glasova, stvarajući mentalne slike duša koje se uzdižu u liftu za onostranu, nama nedodirljivu dimenziju. Connection lost!
Zhe Pechorin na Facebooku
3.
дримкрафт
Conaphore
Svaki novi EP pokretača novosadske Etikete 4, Igora Devića predstavlja zasebno putovanje u reone eksperimentalnijeg ambijentalnog zvuka, koji nosi i dobar deo nostalgije za snolikom muzikom iz 80-ih i 90-ih. Podjednako uronjen u sintisajzerska i gitarska istraživanja, Conaphore nam predstavlja dobrani zaokret u zvuku u odnosu na prošlogodišnji “Cirkadijal”. Distorzirani gitarski dron lebdi nad naslovnom trakom, dok bi se “Motorist” mogla protumačiti i kao razbijena verzija duba u plutajućem, futurističkom izdanju, i jedan od njegovih najupečatljivijih opita do sada. 180 (dub) je još eksperimentalnija verzija tog zvuka koji je zaglušen semplovima i terenskim snimcima koji prizivaju atmosferu povremenih post-industrijalnih dub eksperimenata sastava kao što su AMP i Seefeel.
4.
JMZM
Duration
Josip Maršić, bivši gitarista Regoč-a, Gori Ussi Winnetou-a i Very Expensive Porno Movie-a i Zoran Medved, članovi su riječkog elektroakustičnog i eksperimentalnog dvojca JMZM, sa preko 20-ak ostvarenja pod ovim imenom. Ako do sada niste stekli uverenje da je ambient novi punk, tu je njihovo ovogodišnje ostvarenje “Duration” iz serije “Borba protiv klerofašizma sa ambijentalnom “konkretnom muzikom” da vas uveri da ste svo vreme bili u pravu u slutnji da su, pored glavnih negativaca sa balkanskih prostora, nacionalističkih populističkih političara, kripto-istoričara i crkveno-vatikanske mafije podjednako krivi i ambijentalni žanrovi poput martial ambienta i dark ambienta koji imaju poklonike ovih ideologija u svojim redovima : Josip i Zoran to znaju i šalju svima ljubavno pismo u formi jedne kure antifašističkog ambienta, koja bi nam svima dobro došla sa vremena na vreme. “Duration” je i jedno od muzički najuzbudljivijih izdanja na ovoj listi : višedelna kompozicija sa više mutacija u kojima su semplovi čudnih perkusija i akustičnih instrumenata aranžirani tako da se kontemplativno spajaju sa meditativnim i mističnim atmosferama na sintisajzeru.